Kenmerken
de beste periode
Veer, zomer, Vallen, and Winter
duur
1 dag
Breng bakstenen (veel en van rode kleur), bouwmannen (geef hen de bakstenen) en kerkelijke mannen samen Wacht meerdere eeuwen en voeg er een schilder aan toe (bij voorkeur een liefhebber van cabaret en lusthuizen), rugbymannen en ongeveer 50000 vrolijke inwoners (in Albi is er altijd vreugde) Meng dit goed. En u bekomt Albi, een stad die gekend is om haar kathedraal, haar museum Toulouse-Lautrec en om haar steegjes in het oude Alby met haar terrasjes. Neem voldoende tijd om te genieten.
Recommandé par Pascale
Ongeacht van waar u komt, u kunt haar niet missen! Parkeer en vergeet uw wagen voor de rest van de dag. Ga, voor een vrij uitzicht over de kathedraal, naar de andere oever van de Tarn.
Neem de oude brug en ga naar het Botany Bay (voor het Lapérouse museum) plein, hier is het uitzicht fantastisch. 's Morgens merkt u geel-oranje tinten en 's avonds rood en oker. Adembenemend!
Ongezien
In de zomer kan men 's avonds aan boord gaan van een 'gabarre' op de Tarn voor een aperitiefconcert op het water met uitzicht op de kathedraal. Uniek!
Steek opnieuw de rivier over om dichter bij de kathedraal te komen. Eens op het plein blijft niemand onverschillig voor de indrukwekkende Sainte Cécile. Sta net voor de kathedraal en kijk omhoog, dit is duizelingwekkend! Dit is de grootste bakstenen kathedraal ter wereld. De afmetingen zijn uitzonderlijk. De bouw van de kathedraal Sainte-Cécile van Albi heeft 211 jaar geduurd (1282-1493). Het is een echt meesterwerk in zuid-gotische stijl.
Hoeveel bakstenen telt deze kathedraal? Wel, niemand kent het precieze antwoord. Maar als men weet dat een baksteen 37 x 22 x 5,5 cm meet, dat de muren 2,5 m dik zijn en dat de kathedraal 113 m lang is, 35 m breed en een klokkentoren heeft van 78 m hoog ... Dan kunt u zelf rekenen.
De bouw van de kathedraal Sainte Cécile startte in 1282 als antwoord op de kathaarse ketterij en was als een burcht die de macht van de katholieke kerk uitstraalde.
Massief en sober aan de buitenlant maar ongelooflijk rijk binnenin. Een plafond geschilderd in een diepblauwe kleur, grote orgels en het stenen kantwerk van het koor Choeur des Chanoines, een mappa mundi ... Een bezoek aan de kathedraal vergeet men niet gauw.
Wist u dat ?
Dit de grootste beschilderde kathedraal van Europa is. De muren en plafonds van de kathedraal zijn bekleed met 18 500 m2 fresco's en schilderijen. Het is trouwens de enige kathedraal in Europa met volledig beschilderde muren en gewelven.
Albi, de rode stad, de rebel, de trotse Occitaanse stad! De bisschoppelijke stad is sedert 2010 erkend door Unesco en is op zich al meer dan een bezoek waard. Maar natuurlijk zal u ook betoverd zijn door de sfeer van de middeleeuwse steegjes, 'la douce vie' aan de oever van de Tarn en het hartelijke onthaal van de lokale bewoners. Kuier wat rond langs de verborgen terrasjes, proef de lokale specialiteiten en houd een siesta aan de oevers van de tarn... dit zijn heerlijke momenten.
Interessante aanbieding
Met de Pass Albi kunt u maximaal genieten van Albi dankzij kortingen en verminderde tarieven voor uw bezoeken. Te verkrijgen bij het VVV-kantoor van Albi.
Toulouse-Lautrec was een kind van de streek en heeft een aanzienlijk oeuvre nagelaten: honderden schilderijen, aquarellen, tekeningen en steendrukken.
Het majestueuze palais de la Berbie herbergt een groot deel van zijn oeuvre. Men vindt er de grootste openbare collectie van de kunstenaar. Vandaag is hij vooral bekend om zijn cabaretaffiches. Hier kunt u vooral kennismaken met de werken uit zijn jonge jaren. Een unieke collectie in de wereld te midden van een Unesco-gebouw.
Citaat
Henri de Toulouse-Lautrec heeft enkele inspirerende spreuken nagelaten: 'De herfst is de lente van de winter', 'Ik ga melk drinken op de dag dat de koeien druiven gaan eten' of nog 'Als men bedenkt dat ik nooit geen schilder was geweest als mijn benen iets langer waren geweest' ...
Naast de kathedraal hadden de bisschoppen hun paleis, het palais de la Berbie. In de XVIIde eeuw hield de aartsbisschop van planten en liet hij een heerlijke tuin aanleggen.
Ode aan Hyacinthe Serroni, de aartsbisschop die van planten hield. Het is dankzij hem dat het palais de la Berbie aan het einde van de XVIIde eeuw voorzien werd van een heerlijke tuin. Vanf de weergang verborgen onder de tuinbogen met druivenranken kan men de buxussiertuinen bovenop de witte kiezels aanschouwen. "Spijtig dat men niet langs de dreven kan wandelen", bemerkt Margot. "Maar van hieruit ziet men aan de ene kant de tuin, en aan de andere de Tarn. Het is fantastisch."
Favoriet
Niet ver daarvandaan bevindt zich de tuin van het klooster Saint-Salvi, een groene parel en een oase van rust in het stadscentrum. De kanunikken kweekten er eenvoudige aromatische en geneeskrachtige planten. Deze vindt men vandaag terug in mooi geordende kleine vierkantjes.
HOE KOMT U ER
Meer informatie op
uw route met