BÉZIERS

Over

De stad torent uit boven de rivier de Orb en het Canal du Midi. De stad dankt zijn welvaart aan de ontwikkeling van de wijnbouw in de 19e eeuw en bevat een groot aantal verborgen schatten.

Béziers (Hérault) is ontoegankelijk als men de stad benadert vanaf de brug-kanaal over de Orb en troont vanaf de hoogte van zijn majestueuze kathedraal Saint-Nazaire over een geschiedenis van meer dan zevenentwintig eeuwen. Om naar boven te komen biedt de stad de wandelaar een wirwar van hellingen en trappen die de zeventig meter overbruggen die de rivier van de twee heuvels scheidt, de wijken Saint-Jacques en Saint-Nazaire, waar de kathedraal staat. De stad is rijk geworden in de tweede helft van de 19e eeuw dankzij de opkomst van de wijnbouw en waakt nog altijd jaloers over zijn architectonische schatten: hier een gotisch pinakel, daar een Renaissance-raam en zo’n beetje overal verbergen zware deuren schitterende herenhuizen in particulier bezit, bewijzen van de “dwaasheid” die de mensen van Béziers aan het begin van de 19e eeuw in zijn greep had. In die tijd kwam de hele Parijse beaumonde naar deze provincie. Dankzij het Canal du Midi en de aanleg van een spoorwegverbinding én omdat het gebied rondom de stad deels gevrijwaard bleef van oïdium, meeldauw en vooral van de druifluisziekte, werd Béziers de rijkste stad van de Languedoc. Het lot dat de zelf uitgeroepen “Wereldhoofdstad van de wijn” over zich afriep is al net zo buitensporig als de stad zelf. Van dit verleden getuigen nog altijd de brede boulevards die zijn aangelegd volgens de traditie van de stadsarchitect baron Haussmann.

Een voorbeeld hiervan is de Allées Paul-Riquet, de wervelkolom van de stad. In 1838 werd de laan verfraait met het standbeeld van Paul Riquet (een werk van David d’Angers) en in 1848 werden er langs de hele allée platanen geplant. Aan ieder uiteinde staat een successymbool: in het noorden het prachtige theater Bonbonnière, een Italiaanse zaal, dat in 1844 werd gebouwd. In het zuiden is het plateau van de Dichters een aangename Engelse tuin, ontworpen door Bühler. Hier eren de beschaduwde lanen, de waterpartijen en de borrelende fonteinen een van de beroemdste kinderen van de regio, de beeldhouwer Injalbert, die hier een kolonie tritons en waternimfen heeft achtergelaten naast zijn monumentale Titan.

Ieder jaar lopen hier 700.000 bezoekers naar beneden in de richting van de Gallo-Romeinse arena’s die omringd worden door de flatgebouwen van de wijk Saint-Jacques. Of naar de modernere arena’s die in 1905 door Fernand Castelbon de Beauxhostes – een mecenas die verzot was op theater en de lyrische kunst – werden gebouwd naar voorbeeld van de Spaanse arena’s. In de grootste arena‘s van Frankrijk (13.100 plaatsen) worden tijdens de beroemde feria van 15 augustus de stierengevechten gehouden. De oude wijnstad is nu een stad van kunst, theater en cultuur en is de perfecte omlijsting voor dit culturele erfgoed.

“Waanzin” in de wijngaarden

Deze kasteeltjes, de “dwaasheden uit Béziers” getuigen van de economische bloei die Béziers doormaakte dankzij de wijnbouw. Terwijl de druivensoort “saint Aramon” aan het einde van de 19e eeuw de dorst leste van de grote massa arbeiders uit de mijnen- en staalindustrie, bloeide buiten de stad in een oceaan van wijngaarden de “Paleizen van de Aramonie”. Het platteland van Béziers werd zodoende overspoeld met deze “wijnkastelen”, die met elkaar wedijverden in architecturale stoutmoedigheid (af en toe op de rand van de slechte smaak). In die tijd deed het verhaal de ronde dat de winst van een enkele oogst voldoende was om de bouw van een dergelijk kasteel te bekostigen, met medewerking van de grootste architecten van die tijd, zoals Garros, de architect uit Bordeaux. Baïssan, La Gayonne, La Devèze en Lirou behoren tot deze “dwaasheden”. Het kasteel van Raissac is de enige van de streek die zijn wijnen commercialiseert. Raissac werd meer dan 20 jaar geleden gerestaureerd in de anticonformistische stijl van zijn eigenaars, Christine en Jean Viennet, en huisvest tegenwoordig een aardewerkmuseum.

Gesproken talen : Duits – Engels – Spaans – Frans

Plaats